اولین بار که از انرژی خورشید به منظور تسهیل کارهای روزمره استفاده شد و عملاً مورد استفاده بشر قرار گرفت در سال ۱۶۱۵ میلادی بود. در این سال مهندس فرانسوی با استفاده از گرمای انرژی خورشیدی یک پمپ آب را به کار انداخته و آب را از نقطه ای به نقطه دیگر جابه جا نمود، یعنی توسط این دستگاه عملاً انرژی خورشیدی به انرژی مکانیکی تبدیل می‌شد.
پس از آن در بین سالهای ۱۸۶۰ تا ۱۸۷۸ فردی به نام ماچوت در فرانسه روی انرژی خورشیدی تحقیق می نمود. او درضمن تحقیقات خود توانست توسط یک آینه هرمی شکل که انرژی خورشید را بر روی محور خود متمرکز می کرد مقدار زیادی آب را که در محفظه ای در روی محور هرم قرار گرفته بود به جوش آورده و به بخار تبدیل کند.
در سال ۱۸۷۰ « پیفر» در فرانسه و « اریکسون» سوئدی که در آمریکا زندگی می کرد و هر کدام با استفاده از آیینه و محفظه های بخار که نور خورشید روی آن منعکس می شد توانستند موتورهای قوی تری اختراع کنند.
بعدها در هند، روسیه، آمریکا و بسیاری از کشورهای اروپائی تحقیقات وسیعی روی انرژی خورشیدی و طرق استفاده از آن انجام شد. هر چه زمان می گذشت روشهای مختلفی برای استفاده بهتر از انرژی خورشیدی ابداع می شد تا بالاخره در سالهای اخیر با کشف نیمه رساناهای سیلیکونی استفاده از این نوع دستگاهها برای تبدیل مستقیم نور خورشید به انرژی الکتریکی وسپس انرژی مکانیکی بسیار مرسوم شده و اینک از چند روش مختلف برای استحصال انرژی خورشیدی استفاده می شود.